Treibball FUN, aktualizacja 04.2017

Treibball FUN

Wymiar Treibball FUN zależy od inwencji i pomysłowości organizatora turnieju. Jako, że rozgrywany jest na pięciu poziomach zaawansowania, a zawodnicy zdobywają awanse na wyższy poziom, musi spełniać pewne stałe kryteria. Szczegółowe ułożenie elementów (przede wszystkim ich ilość i kolejność) muszą zostać podane do wiadomości zawodników co najmniej 14 dni przed dniem turnieju. Kolejność elementów może być w widoczny sposób zaznaczona na ringu lub tylko podana do wiadomości zawodników, którzy powinni wtedy nauczyć się jej i zapamiętać. W wymiarze Treibball FUN zawodnik może poruszać się w dowolny sposób po terenie całego ringu, chyba, że wykonanie konkretnego elementu jest inaczej określone w regulaminie. Każdy zaplanowany przez organizatora start Treibball FUN powinien zawierać odpowiednią – określoną dla każdego poziomu – ilość elementów obowiązkowych i dodatkowych – ustawionych w dowolnej kolejności i odległości. Każdy element obowiązkowy musi zostać wykorzystany przynajmniej jeden raz. Elementy dodatkowe mogą zostać uwzględnione, ale nie muszą. Na każdym poziomie należy wykorzystać elementy obowiązkowe z danego poziomu oraz elementy obowiązkowe ze wszystkich poziomów niższych, używając przynajmniej jeden raz każdego z nich. Ilość wykorzystanych elementów i odległość między nimi muszą być dostosowane do maksymalnego, określonego regulaminem, czasu przeznaczonego na start na danym poziomie. Można wykorzystać te same konstrukcje kilkukrotnie w czasie jednego startu. Obowiązkiem sędziego jest każdorazowe głośne i wyraźne poinformowanie zawodnika, że dany element został zaliczony i może przystąpić do wykonania następnego. Poniżej znajduje się szczegółowy opis każdego z poziomów i elementów Treibball FUN.

Treibball FUN – Poziom I – Poziom Podstawowy

Trzy elementy obowiązkowe: przeszkoda, bramka, pachołek.

Dwa elementy dodatkowe: tunel, baza.

Maksymalny czas wymagany do uzyskania awansu to:

dla Kategorii 1 – 70 sekund (01:10 min.), dla Kategorii 2 – 60 sekund (01:00 min.).

Treibball FUN – Poziom II – Poziom Licealny

Trzy elementy obowiązkowe: nietykalna, slalom, inna pozycja.

Dwa elementy dodatkowe: mokro, pchanie.

Maksymalny czas wymagany do uzyskania awansu to:

dla Kategorii 1 – 140 sekund (02:20 min.), dla Kategorii 2 – 120 sekund (02:00 min.).

Treibball FUN – Poziom III – Poziom Magisterski

Trzy elementy obowiązkowe: zostawanie, basen, przeniesienie.

Dwa elementy dodatkowe: slalom nietykalnych, pchanie równoległe.

Maksymalny czas wymagany do uzyskania awansu to:

dla Kategorii 1 – 210 sekund (03:30 min.), dla Kategorii 2 – 180 sekund (03:00 min.).

Treibball FUN – Poziom IV – Poziom Doktorancki

Trzy elementy obowiązkowe: ścieżka, przebranie, slalom przewodnika.

Dwa elementy dodatkowe: górka, dystans.

Maksymalny czas wymagany do uzyskania awansu to:

dla Kategorii 1 – 280 sekund (04:40 min.), dla Kategorii 2 – 240 sekund (04:00 min.).

Treibball FUN – Poziom V – Poziom Profesorski

Trzy elementy obowiązkowe: krawężnik, kręgle, skok.

Dwa elementy dodatkowe: rozproszenie, kumulacja.

Maksymalny czas wymagany do uzyskania awansu to:

dla Kategorii 1 – 350 sekund (05:50 min.), dla Kategorii 2 – 300 sekund (05:00 min.).

Ilekroć w regulaminie Treibball FUN jest mowa o poszczególnych elementach należy przez to rozumieć następujące elementy:

ELEMENT NR 1. – PRZESZKODA

To element o dowolnej bezpiecznej konstrukcji umożliwiającej psu jej przeskoczenie. Zarówno szerokość, długość, jak i wysokość przeszkody powinny być dostosowane do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich takie same. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy zostanie przez psa pokonany górą bez naruszenia konstrukcji przeszkody. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 2. – BRAMKA

To element o dowolnej bezpiecznej konstrukcji umożliwiającej psu przeprowadzenie piłki przez jej środek. Szerokość przeszkody powinna być dostosowana do wielkości użytych piłek oraz do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich taka sama. Długość przeszkody pozostaje dowolna. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się po drugiej stronie przeszkody bez naruszenia jej konstrukcji. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 3. – PACHOŁEK

To element w kształcie dowolnego pachołka o dowolnej wysokości. Dla wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii powinien zostać użyty taki sam pachołek. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies, pchając piłkę, okrąży pachołek o 360 stopni. Nie ma znaczenia w którym miejscu pies rozpocznie i zakończy okrążanie pachołka. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 4. – TUNEL

To element o dowolnej bezpiecznej konstrukcji umożliwiającej psu przebiegnięcie przez jej wnętrze, z wyraźnie zaznaczonym wejściem i wyjściem. Szerokość i wysokość przeszkody powinna być dostosowana do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich taka sama. Długość i ewentualne załamania przeszkody pozostają dowolne. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies pokona przeszkodę wbiegając do niej jedną stroną i wybiegając drugą – przebiegając przez jej wnętrze. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 5. – BAZA

To element wymagający zbudowania bazy w dowolnej bezpiecznej formie. Baza powinna składać się z trzech wyraźnie odznaczających się ścian, do zbudowania których można uży

dowolnych materiałów. Czwarta „ściana” powinna być zaznaczona wyraźną linią na podłożu, umożliwiającą bezpieczne wbiegnięcie do bazy. Szerokość, długość i wysokość konstrukcji pozostają dowolne. Powinny jednak być dostosowane do wielkości użytych piłek oraz do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich takie same. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w bazie, bez naruszenia jej konstrukcji. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 6. – NIETYKALNA

To element wymagający wyłącznie dowolnej, stabilnie ułożonej piłki. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies okrąży piłkę o 360 stopni, nie powodując przy tym jej przemieszczenia, ani nie dotykając jej żadną częścią swojego ciała. Nie ma znaczenia w którym miejscu pies rozpocznie i zakończy okrążanie piłki. Pies okrąża piłkę samodzielnie – nie prowadząc przy tym innej piłki. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 7. – SLALOM

To element składający się z minimum sześciu dowolnych pachołków o dowolnej wysokości. Dla wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii powinien zostać użyty taki sam zestaw pachołków, ustawionych w takiej samej odległości od siebie – dostosowanej do wielkości użytych piłek. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies, pchając piłkę, wykona slalom między pachołkami, a prowadzona piłka całym swoim obwodem znajdzie się za linią wyznaczoną przez środek dwóch ostatnich pachołków. Nie ma znaczenia z której strony pies rozpocznie wykonanie zadania. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 8. – INNA POZYCJA

To element wymagający sprawności przewodnika, który w jednoznacznie wyznaczonym miejscu powinien przyjąć wskazaną przez organizatora nietypową pozycję ciała i z jej perspektywy porozumiewać się z psem, zadając mu przeprowadzenie piłki z jednego wyraźnie wyznaczonego miejsca w inne wyznaczone miejsce. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w miejscu docelowym, a przewodnik w tym czasie ani razu nie zmieni swojej pozycji.

ELEMENT NR 9. – MOKRO

To element składający się z mokrego podłoża. Rodzaj podłoża może być dowolny (na przykład mokry materiał, albo mokry podkład higieniczny). Woda nie może stać na podłożu – podłoże ma być tylko zmoczone. Szerokość i długość podłoża pozostaje dowolna. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies przeprowadzi piłkę, całym jej obwodem, na drugą stronę mokrego podłoża. Jeśli jest to krótki dystans, a pies mocno pchnie piłkę wejście na mokre podłoże nie jest wymagane do poprawnego zaliczenia elementu. Jeżeli piłka ani przez chwilę nie ma kontaktu z mokrym podłożem element nie może zostać uznany za wykonany poprawnie. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 10. – PCHANIE

To element polegający wyłącznie na przeprowadzeniu przez psa piłki z jednego wyznaczonego miejsca w drugie. Odległość, rodzaj podłoża i nachylenie terenu między tymi dwoma miejscami pozostają dowolne. Miejsca muszą być wyznaczone w sposób jednoznaczny, nieutrudniający psu prowadzenia piłki. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka cały swoim obwodem znajdzie się w jednoznacznie wyznaczonym miejscu docelowym. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 11. – ZOSTAWANIE

To element wymagający określenia miejsca, w którym pies ma pozostać przez czas 15 sekund. Miejsce to musi być wyznaczone w jednoznaczny sposób (z każdej strony) i dostosowane swoim obszarem do wielkości wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich takie samo. Może charakteryzować się innym podłożem (na przykład rozłożony materiał, płaska deska, folia, stół używany w agility) i wymagać od psa bezpiecznego skoku – w górę, w dół, czy do środka. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies przez 15 sekund nie opuści wyznaczonego miejsca. Czas rozpoczyna się liczyć od momentu, w którym pies wszystkimi czterema łapami znajdzie się w wyznaczonym miejscu. Zachowanie psa w czasie zostawania jest dowolne – może zastygnąć w dowolnej pozycji lub wykonywać różne sztuczki – nie wolno mu jedynie opuścić wyznaczonego miejsca. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 12. – BASEN

To element o dowolnej bezpiecznej konstrukcji wypełnionej wodą. Wielkość konstrukcji pozostaje dowolna, jednak powinna umożliwić mu wypchnięcie piłki na zewnątrz. Głębokość wody również pozostaje dowolna, powinna być na tyle duża, żeby pies musiał wyraźnie zamoczyć łapy w wodzie i jednocześnie na tyle mała, żeby nie wymagała od psa pływania, a najlepiej nawet zamoczenia brzucha. Zarówno wielkość konstrukcji, jak i głębokość wody powinny być dostosowane do wielkości wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich takie same. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies po dowolnym kontakcie z wodą wyprowadzi piłkę na zewnątrz konstrukcji. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne. Zabronione jest jedynie włożenie psa do wody!

ELEMENT NR 13. – PRZENIESIENIE

To element wymagający zapewnienia dowolnego przedmiotu do przeniesienia. Zadanie polega na pokonaniu w jednoznaczny sposób wyznaczonego dystansu: przez psa, prowadzącego piłkę oraz przez przewodnika, niosącego przygotowany przedmiot. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w jednoznacznie wyznaczonym miejscu, a przewodnik ani razu nie odłoży i nie upuści powierzonego mu przedmiotu. Nie ma znaczenia z której strony przewodnik rozpocznie wykonanie zadania. Dopuszczalne jest powolne pokonywanie dystansu i zatrzymywanie w trakcie zarówno przewodnika jak i psa, ale niedopuszczalne jest pokonanie dystansu najpierw przez przewodnika, a potem przez psa – lub odwrotnie. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 14. – SLALOM NIETYKALNYCH

To element składający się z minimum sześciu zupełnie dowolnych takich samych piłek. Dla wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii powinien zostać użyty taki sam zestaw piłek, ustawionych w takiej samej odległości od siebie – dostosowanej do wielkości wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies, wykona slalom między piłkami nie dotykając żadnej z piłek i wszystkimi czterema łapami znajdzie się za linią wyznaczoną przez środek dwóch ostatnich piłek. Nie ma znaczenia z której strony pies rozpocznie wykonanie zadania. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 15. – PCHANIE RÓWNOLEGŁE

To element wymagający użycia dwóch piłek równocześnie – jedna pchana jest przez psa, a druga przez przewodnika – w dowolny sposób. Dystans na jaki zespół ma przepchać piłki oraz kierunek pchania pozostają dowolne. Piłka psa nie musi być pchana w tym samym kierunku, co piłka przewodnika. Ważne, żeby zespół pchał piłki w tym samym czasie. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy obie piłki całym swoim obwodem znajdą się w docelowym, wyraźnie wyznaczonym miejscu. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 16. – ŚCIEŻKA

To element polegający na przeprowadzeniu piłki przez ścieżkę pokus, składającą się z rozmaitych rzeczy, mogących pełnić funkcję zabawek i jedzenia. Długość ścieżki oraz ilość i intensywność pokus pozostają dowolne. Nie wolno jednak używać niczego, czego konsystencja spowoduje pozostawienie wyraźnych resztek jedzenia na piłce – zapach i drobne okruszki są dopuszczalne. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w docelowym miejscu, wyznaczonym w jednoznaczny sposób, a pies nie podejmie żadnej z pokus. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 17. – PRZEBRANIE

To element wymagający sprawności przewodnika, który w jednoznacznie wyznaczonym miejscu powinien założyć przygotowane tam przebranie i w nim porozumiewać się z psem, zadając mu przeprowadzenie piłki z jednego wyraźnie wyznaczonego miejsca w inne wyznaczone miejsce. W czasie kiedy przewodnik przebiera się pies może znajdować się w dowolnym miejscu ringu. Dopiero po wykonaniu przez psa zadania przewodnik może zdjąć przebranie. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w miejscu docelowym. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 18. – SLALOM PRZEWODNIKA

To element składający się z minimum sześciu dowolnych pachołków o dowolnej wysokości. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy przewodnik wykona slalom między pachołkami, a pies w tym samym czasie przeprowadzi piłkę równolegle do slalomu tak, że znajdzie się ona całym swoim obwodem w jednoznacznie wyznaczonym miejscu. Nie ma znaczenia z której strony przewodnik rozpocznie wykonanie zadania. Dopuszczalne jest powolne pokonywanie slalomu i zatrzymywanie w trakcie zarówno przewodnika jak i psa, ale niedopuszczalne jest najpierw wykonanie przez przewodnika slalomu i przywołanie psa do siebie lub wysłanie psa do miejsca docelowego i potem wykonanie slalomu przez przewodnika. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 19. – GÓRKA

To element o dowolnej bezpiecznej wznoszącej się konstrukcji, umożliwiającej psu wejście na górę i bezpieczne zejście z drugiej strony. Szerokość i wysokość przeszkody powinna być dostosowana do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich taka sama. Długość i materiał wykonania przeszkody pozostają dowolne. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy pies przeprowadzi piłkę przez przeszkodę i piłka spadnie z drugiej strony przeszkody. Jeżeli organizator nie określił inaczej, a konstrukcja jest symetryczna (w kształcie palisady), nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 20. – DYSTANS

To element wymagający umiejętności prowadzenia psa z odległości. Przewodnik powinien pozostawać przez cały czas trwania elementu w jednoznacznie wyznaczonym miejscu, z którego zada psu przeprowadzenie piłki z jednego jednoznacznie wyznaczonego miejsca w inne jednoznacznie wyznaczone miejsce. Wszystkie odległości tego elementu pozostają dowolne. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w miejscu docelowym, a przewodnik w tym czasie ani razu nie opuści określonego miejsca. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 21. – KRAWĘŻNIK

To element o dowolnej bezpiecznej konstrukcji, stanowiącej przeszkodę w prowadzeniu przez psa piłki. Szerokość, długość i wysokość przeszkody powinna być dostosowana do wszystkich psów startujących w danej konkurencji i kategorii – dla wszystkich taka sama. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się po drugiej stronie przeszkody. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 22. – KRĘGLE

To element wymagający ustawienia maksymalnie sześciu typowych kręgli. Zadaniem przewodnika jest takie poprowadzenia psa z piłką, żeby wszystkie kręgle zostały przewrócone. W czasie wykonania tego elementu przewodnik powinien pozostawać w jednoznacznie wyznaczonym miejscu, usytuowanym w taki sposób, żeby pies z piłką był wysłany do kręgli do przodu – w kierunku: od przewodnika. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy wszystkie kręgle zostaną przewrócone, a przewodnik ani razu nie opuści wyznaczonego miejsca. Nie ma znaczenia z której strony pies pokona przeszkodę. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 23. – SKOK

To element wymagający zapewnienia dodatkowej piłki z uchwytami. Zadanie polega na pokonaniu w jednoznaczny sposób wyznaczonego dystansu: przez psa, prowadzącego piłkę oraz przez przewodnika, skaczącego na dodatkowej piłce z uchwytami. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy obie piłki całym swoim obwodem znajdą się w jednoznacznie wyznaczonym miejscu, a przewodnik ani razu nie zejdzie ze swojej piłki. Nie ma znaczenia z której strony przewodnik rozpocznie wykonanie zadania. Dopuszczalne jest powolne pokonywanie dystansu i zatrzymywanie w trakcie zarówno przewodnika jak i psa, ale niedopuszczalne jest pokonanie całego dystansu najpierw przez przewodnika, a potem przez psa – lub odwrotnie. Zachowanie zawodnika i sposób w jaki porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 24. – ROZPROSZENIE

To element wymagający zapewnienia silnego rozproszenia. Rozproszenie ma wyłącznie jedno ograniczenie – musi być bezpieczne dla psa i wszystkich uczestników. Element uznaje się za wykonany poprawnie, a więc umożliwiający awans, kiedy piłka całym swoim obwodem znajdzie się w jednoznacznie wyznaczonym miejscu, na trasie do którego jest rozproszenie, a rozproszenie w żaden sposób nie zostanie naruszone, ani uszkodzone przez psa. Zachowanie zawodnika, sposób i miejsce, z którego porozumiewa się z psem pozostają dowolne.

ELEMENT NR 25. – KUMULACJA

To element pozostawiający organizatorowi turnieju pełną dowolność. Jedyny warunek, jaki powinien spełnić to bezpieczeństwo. Może wykorzystywać fragmenty pozostałych elementów, może być ich połączeniem, może też wykorzystywać naturalne ukształtowanie terenu lub inne elementy z otoczenia, w którym jest organizowany turniej. Każdy etap zadania powinien być określony w jednoznaczny, zrozumiały dla zawodników sposób.